gia tous gay

Τα κινήματα που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960-70 έχουν μεγάλη σημασία για το επαναστατικό-ανατρεπτικό κίνημα. Τα κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, των γυναικών, των ομοφυλοφίλων, η οικολογία και η αμφισβήτηση της πατριαρχικής οικογένειας, της ιεραρχικής εκπαίδευσης και των σχέσεων των δύο φύλων, αλλά και των φύλων γενικότερα, διεύρυναν τον ορίζοντα του επαναστατικού κινήματος και αναβάθμισαν το περιεχόμενό του. Ως τότε το κίνημα έθετε κυρίως δύο ζητήματα: το οικονομικό και το (στενά) πολιτικό. Δηλαδή της κατάργησης της οικονομικής εκμετάλλευσης και της κοινοκτημοσύνης των μέσων παραγωγής από τη μία και από την άλλη το πέρασμα σε μορφές πολιτικής εξουσίας (άμεσο)δημοκρατικές, μη διαχωρισμένες, μη γραφειοκρατικοποιημένες. Τα κινήματα λοιπόν του ʽ60-ʼ70 «γονιμοποίησαν» αυτήν την παράδοση με τα ζητήματα της καθημερινής ζωής.
Η μεγάλη ρήξη όσον αφορά την παράσταση της κοινωνίας για τα φύλα φαίνεται από το γνωστό σύνθημα «γυναίκα δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι» (κατʼ επέκταση και άνδρας). Η ρήξη έγκειται στη σύλληψη του θεσμού της γυναίκας και του άνδρα (και της αντίστοιχης καταπίεσης και εκμετάλλευσης) όχι πλέον ως βιολογικού δεδομένου αλλά ως κοινωνικής δημιουργίας και κατά συνέπεια ζητήματος βαθειά πολιτικού. Ρήξη με την παράδοση αποτελεί και το σύνθημα «το προσωπικό είναι και πολιτικό». Δηλώνει ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο δεν μπορούν να ζουν και να πράττουν άσχετα από αυτό που προτάσσουν, ότι η αλλαγή αρχίζει και από την καθημερινή μας ζωή και δε μετατίθενται όλα μετά την επανάσταση, ότι η πάλη ενάντια στο ρατσισμό και το σεξισμό είναι στοίχημα καθημερινό.
Το ομοφυλοφιλικό κίνημα για εμάς δεν κλείνεται μόνο στη διεκδίκηση των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων (χωρίς να υποτιμάμε τη σημασία των τελευταίων, ιδιαίτερα στη χώρα που ζούμε). Αφορά πολύ περισσότερα. Το ομοφυλοφιλικό κίνημα αμφισβήτησε τις θεσμισμένες παραστάσεις αιώνων για τη σεξουαλικότητα και τα φύλα. Αμφισβήτησε την πατριαρχία και την οικογένεια, αξίες βαθειά ριζωμένες στον ψυχισμό των ανθρώπων. Ζήτησε μια νέα σεξουαλικότητα και μια νέα κοινωνικοποίηση των ατόμων. Διατράνωσε την πάντα παρούσα διαφορετικότητα που το κυρίαρχο παράδειγμα προσπαθεί να καταπνίξει και να εξολοθρεύσει, αφού αδυνατεί να καταλάβει.
Όπως το σύνολο σχεδόν των κινημάτων σήμερα, έτσι και το ΛΟΑΤ κίνημα, βρίσκονται σε ύφεση. Ύφεση πρωτίστως περιεχομένου. Νιώθουμε ότι αυτό έχει απομακρυνθεί πολύ από τις επαναστατικές και αμφισβητησιακές του παραδόσεις, κινούμενο σε μια κατεύθυνση αφομοίωσης παραβλέποντας τη γενικότερη κοινωνική συνθήκη εκμετάλλευσης και αποξένωσης. Σε αυτό φυσικά συμβάλλει και ο χώρος των οργανώσεων(αναρχικών και αριστερών) που δε δείχνουν ενδιαφέρον για τέτοιου είδους ζητήματα.
Η παρούσα έκδοση επιχειρεί να συμβάλλει σε ένα διάλογο όσον αφορά την επαναστατική, αμφισβητησιακή παράδοση του ΛΟΑΤ κινήματος. Χωρίς να συμφωνούμε απόλυτα με όλα τα σημεία του κειμένου, πιστεύουμε ότι αποτελεί τεκμήριο του τι υπήρξε αυτό το κίνημα και τι νέο μπορεί να αναδυθεί μέσα από αυτό.

ΥΓ.1 Η αναγνώστρια και ο αναγνώστης θα παρατηρήσουν ότι κάποια σημεία του κειμένου(για το δίκαιο, τη βία, την εργασία) αφορούν μια άλλη χρονική και γεωγραφική πραγματικότητα. Σίγουρα μέσα από τους αγώνες τους η κατάσταση των ΛΟΑΤ ανθρώπων έχει βελτιωθεί αισθητά(ιδιαίτερα σε άλλες χώρες) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε υπάρχουν ακόμη τέτοια φαινόμενα σε μεγάλη έκταση.
ΥΓ.2 Ευχαριστούμε θερμά τον σύντροφο Αλέξανδρο Παπαγεωργίου για τη μετάφραση και την επιμέλεια.

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
Αθήνα, 5/6/2008

Μέτωπο για την απελευθέρωση των gay: μανιφέστο
(Gay Liberation Front - GLF Manifesto, London 1971, revised 1978)



Εισαγωγή

Καθʼ όλη την καταγεγραμμένη ιστορία, οι καταπιεζόμενες ομάδες έχουν οργανωθεί ώστε να διεκδικήσουν τα δικαιώματα και να εξασφαλίσουν τις ανάγκες τους. Οι ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι καταπιέζονται από την πλευρά τόσο της φυσικής βίας όσο και των ιδεολογικών και ψυχολογικών επιθέσεων, αρχίζουν επιτέλους να εξοργίζονται.

Σε σας, gay αδέρφια (σ.τ.μ στο πρωτότυπο: brothers and sisters): σας λέμε ότι καταπιέζεστε. Σκοπεύουμε να σας δείξουμε παραδείγματα του μίσους και του φόβου με τα οποία η straight κοινωνία μας υποβιβάζει σε θέση και μεταχείριση αντίστοιχη σε υπανθρώπους, και να εξηγήσουμε τις βάσεις τους. Θα σας δείξουμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δίκαιη οργή μας για να ξεριζώσουμε το παρόν καταπιεστικό σύστημα μαζί με την παρακμάζουσα και ασφυκτική ιδεολογία του, και πώς εμείς, μαζί με άλλες καταπιεζόμενες ομάδες, μπορούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε μία νέα τάξη και έναν απελευθερωτικό τρόπο ζωής, μέσα από τις εναλλακτικές που προτείνουμε.



Πώς καταπιεζόμαστε


Η οικογένεια